عملکرد قابل قبول گزینهی اضطراری
 |
گلیسون برمر شایـــد گزینهای اضطراری برای پر کردن خلأ خروج دلیخت و حتی کیه‌لینی در قلب دفاع یووه بود اما صلابت او در مرکز سیستم دفاعیِ تیم، شِمایی از یک «رهبــر» را تداعی کرد. کیفیت او بر هزینه‌ای که باشگاه برایش کرده آشکارا می‌چربد؛ او از مقابلِ فرش قرمزی که اینترناتزیوناله برای سوار شدنش در پرواز میلان ― تورینو پهن کرده بود ربوده و به دفتر باشگاه در خیابان Druento دعوت شد بلکه با یک خوش‌بینیِ نه‌چندان محال سنگ‌بنای دژ دفاعی یوونتوس در عصرجدیدش را پی‌ریزی کند.
برمر (در بازی مقابل ساسوئولو) در فرماسیونِ 4 نفره‌ی خط دفاعی که در برخی از لحظات گیجی و ناهماهنگی نیز در خود احساس می‌کرد، بسیار مراقب و متمرکز نشان داد. شاید همان وقت که بونوچی در گفتگو با DAZN در مورد برمر و شناختی که از تمرین در کنارش پیدا کرده بود کدهایی به ما می‌داد باید پیش‌بینی عملکرد رضایت‌بخشش را می‌کردیم: او (برمر) شخصیت و اراده‌ای عالی برای یادگیری دارد.
برمر در کنار آخرین بازمانده‌ی نسل غول‌ها (لئو بونوچـی) می‌تواند برای خلق دپارتمان دفاعی جدید یووه تجربه‌اندوزی کند. آرامش، اقتدار و موثر بودنِ غیرقابل انکار او در اولین بازی بیانکونری در این فصل هرگز اجازه نداد برای لحظه‌ای هم که شده به فقدانِ دلیخت فکر و البته از توهمِ دستان جادویی‌اش بهراسیم!
ارسالی از جامعه ی مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران
